I Wake Up Screaming (1941) H. Bruce Humberstone


Ο διαφημιστής Frankie Christopher (Victor Mature), ανακρίνεται από την αστυνομία για τον φόνο του μοντέλου Vicky Lynn (Carole Landis), την οποία αυτός είχε αναδείξει από απλή σερβιτόρα σε μοντέλο πρώτης γραμμής.  
Αυτός και η αδελφή του θύματος, η Jill (Betty Grable) είναι οι ύποπτοι για την δολοφονία. 
Ο επιθεωρητής Cornell (Laird Cregar) τους πιέζει για να ομολογήσουν, αλλά αυτοί επιμένουν στην αθωότητα τους. Ο επιθεωρητής συμπεριφέρεται με ένα δυσανάλογα δύσπιστο τρόπο προς τον Christopher ( ο οποίος είναι γενικά ένας ευυπόληπτος πολίτης...) και προσπαθεί να τον ενοχοποιήσει με κάθε τρόπο για την δολοφονία.
Το μυστήριο ξετυλίγεται μέσα από συνεχή φλας-μπακ και όταν ο Christopher και η Jill καταφέρνουν να "παγιδεύσουν" τον Επιθεωρητή Cornell, έρχεται η απρόσμενη κατάληξη...
Σκοτεινό έργο νουάρ, με όλα τα καλά "συστατικά" (σκοτεινές λήψεις, ατάκες, μοιραίες γυναίκες, μπάτσοι που βαράνε άγρια τους υπόπτους στην ανάκριση, απαισιοδοξία και καταχνιά...)




http://vidto.me/ggv4bdxaw6rv.html

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μόλις Πέσει Η Νύχτα / Nightfall (1956) του Jacques Tourneur

Εικόνα
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Σκηνοθεσία:  Jacques Tourneur Σενάριο:  Stirling Silliphant Φωτογραφία:  Burnett Guffey Μοντάζ:  William A. Lyon Ηθοποιοί:  Aldo Ray, Anne Bancroft, Brian Keith 1956 ΗΠΑ, Ασπρόμαυρο Αγγλικά , 78’ ΥΠΟΘΕΣΗ: O μυστηριώδης πρωταγωνιστής που προσπαθεί να κρυφτεί από το επικίνδυνο παρελθόν του, ο ασφαλιστής που τον παρακολουθεί, μια μοναχική γυναίκα και οι δύο εγκληματίες που τον κυνηγάνε για τα λεφτά που υποτίθεται ότι τους έκλεψε αποτελούν το μικρό σύμπαν της ταινίας που ξεκινάει χαλαρά, μας βάζει στο κλίμα και την ψυχολογία του πρωταγωνιστή και μετά επιταχύνει μέχρι τέλους, μέχρι το  σκληρό φινάλε .
Διαβάστε περισσότερα

Οι δολοφόνοι /The Killers (1946) του Robert Siodmak

Εικόνα
Σκηνοθεσία : Robert Siodmak Σενάριο : Antony Veiller, Ernest Hemingway Παίζουν : Burt Lancaster, Ava Gardner, Edmond O’Brien, Albert Dekker. Βασισμένη αυτή η ταινία στη μικρή ιστορία του Ernest Hemingway, του 1927, η «The killers» είναι ένα καλό παράδειγμα του ότι είναι καλύτερο να δείχνεις κάτι παρά να το αφηγείσαι. Με κάπου χίλιες λέξεις ο συγγραφέας λέει περισσότερα για την Αμερική από ό,τι πολλοί θα μπορούσαν να πουν σε ένα εκτεταμένο μυθιστόρημα, προσφέροντας ένα διαμάντι, τομή στο μικρόκοσμο της ιεραρχίας μίας κοινωνίας. Οι δολοφόνοι ξεριζώνουν ανέμελα τη δύναμη αυτών που ύπουλα ασκούν έλεγχο πάνω στους ανθρώπους, όπως ο μαύρος μάγειρας ή η Σουηδή πρώην μποξέρ, που θεωρούν ότι είναι κάτι το εξαιρετικό για να μπολιάσουν τη θεία αμερικανική κοινωνία. Η «The killers» είναι επίσης ένα τρίξιμο, μία ιστορία αγωνίας που έχει επηρεάσει πολύ, μπαίνει μέσα στην ψυχή σου και σε προβληματίζει ή σε διαμορφώνει. Μπορείτε να διακρίνετε αναδρομικά ολόκληρο το μέλλον του αμερικά
Διαβάστε περισσότερα

Η Νύχτα του Κυνηγού "The Night of the Hunter" (1955) του Charles Laughton

Εικόνα
  Παίζουν: Robert Michum, Shelley Winters Διάρκεια: 93 λεπτά Ισορροπώντας ανάμεσα στο φιλμ νουάρ και την αλληγορία, η Νύχτα του Κυνηγού αποτελεί ένα από τα πιο αινιγματικά αριστουργήματα του κινηματογράφου, δοσμένο με ποίηση και λυρισμό από τον ηθοποιό Τσαρλς Λότον, στο πρώτο και μοναδικό σκηνοθετικό εγχείρημά του. Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του εγκληματία Χάρι Πάουερς, που καταδικάστηκε σε απαγχονισμό το 1932 για τη δολοφονία δυο γυναικών και τριών παιδιών, το σενάριο επικεντρώνει στο απόλυτο κακό, δοσμένο μοναδικά από τον Ρόμπερτ Μίτσαμ και στο απόλυτα καλό, στην αθωότητα και την αφέλεια των παιδικών μας χρόνων. Το στυλ και τα μοτίβα της ταινίας πηγάζουν από το γερμανικό εξπρεσιονισμό (αλλόκοτες σκιές, σουρεαλιστικά σετ και παράξενες γωνίες λήψης) για να δημιουργήσουν ένα τεταμένο κλίμα που αντανακλά στην διαταραγμένη ψυχοσύνθεση ενός εγκληματία, τοποθετώντας το δίπολο καλό – κακό αντιμέτωπο με τα λυρικά στοιχεία της φύσης. Η «Νύχτα του Κυνηγού» εξαιτίας της πρωτό
Διαβάστε περισσότερα