10 Δολοφόνοι για τον Ντετέκτιβ Μάρλοου/Farewell my lovely(1975) του Dick Richards

H δεύτερη μόλις νουβέλα του Raymond Chandler με πρωταγωνιστή τον Φίλιπ Μάρλοου, έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη τρεις φορές : πρώτη και "μεταμφιεσμένη" εκδοχή της ήταν το The Falcon Takes Over, ένα B-movie του 1942. Ακολούθησε το εξαιρετικό νουάρ θρίλερ Murder My Sweet (1944), με πρωταγωνιστή τον Dick Powell. Τρίτη απόπειρα τούτο εδώ το κομψό neo-noir με πρωταγωνιστή έναν απόλυτα ταιριαστό στο ρόλο Robert Mitchum, να ενσαρκώνει στα 58 του - ο γηραιότερος σε ηλικία ηθοποιός που τον υποδύθηκε ποτέ - ιδανικά τον Μάρλοου.

Το φιλμ εμφανίστηκε στις αίθουσες σε μια περίοδο γενικότερης κινηματογραφικής νοσταλγίας για τα χρόνια του Μεσοπολέμου (μαζί με ταινίες όπως το The Great Gatsby, το The Sting, το The Way We Were και το Chinatown) και η δράση του τοποθετείται στο 1941, κατά τους μήνες που προηγήθηκαν της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ.

Βουτηγμένη σε μία μπλουζ μουσική επένδυση δια χειρός David Shire, η ταινία παρακολουθεί τον Μάρλοου καθώς ο τελευταίος διασχίζει τους κακόφημους δρόμους του Λος Άντζελες, ακολουθούμενος από τον φακό του John A. Alonzo, η φωτογραφία του οποίου κάνει τα πλάνα να μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής του Edward Hopper. Ο Μάρλοου αναζητά τη μυστηριώδη Βέλμα, την εξαφανισμένη φιλενάδα του γκάνγκστερ (και πρώην καταδίκου) Μουζ Μαλόϊ, και μπλέκεται σε μια αλυσίδα φόνων ... Είναι μια "κουρασμένη" φιγούρα, με πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι οι παλιομοδίτικες "αξίες" που τον συνοδεύουν γίνονται ολοένα και πιο "ξεπερασμένες" σε έναν καινούργιο, διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Οι χαρακτήρες υπερτερούν του σασπένς, σε τούτο το πραγματικά ελεγειακό φιλμ. Ο Dick Richards φτιάχνει μια υποβλητική νυχτερινή ελεγεία, με το ασπρόμαυρο κοντράστ του κλασικού φιλμ νουάρ να έχει αντικατασταθεί από ένα πολύχρωμο Λος Άντζελες με λαμπερό νέον..

H Charlotte Rampling είναι μια αληθινά αριστοκρατική femme fatale. Ο συγγραφέας pulp ιστοριών Jim Thompson, απολαμβάνοντας μια σύντομη "αναγνώριση" στα χρόνια του λυκόφωτός του, υποδύεται τον ηλικιωμένο σύζυγό της. Οι John Ireland και Harry Dean Stanton δημιουργούν ένα έξοχο κοντράστ με τις φιγούρες των δύο μπάτσων του Τμήματος Ανθρωποκτονιών που ενσαρκώνουν. Τέλος η Sylvia Miles, δίνει μια εξαιρετική (τιμημένη με μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου) ερμηνεία, στο ρόλο μιας αλκοολικής "σιτεμένης" γκόμενας...

Ο Dick Richards υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα σκηνοθετικά ταλέντα που αναδείχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '70. Ύστερα όμως από τρεις εκπληκτικές ταινίες, το γουέστερν "The Culpepper Cattle Company", το γοητευτικό road movie "Rafferty and the Gold Dust Twins" και το "Farewell, My Lovely", ξεθώριασε...